Er is maar 1 financieringsstroom in de zorg nodig

Vroeger had je maar 2 geldstromen maar inmiddels is dit heel ingewikkeld geworden. Die ingewikkeldheid geeft een aantal problemen:

1. Meer kosten, om meerdere redenen
2. Minder integriteit in de zorg
3. Meer verzuiling, iedere partij zorg voor zichzelf, cliënt staat ergens onderaan het lijstje
4. Meer administratieve last
5. Meer kans om niet te krijgen wat je nodig hebt omdat

• Je het bij de verkeerde partij vraagt
• Omdat wat jij nodig hebt niet gecontracteerd is
  
• Omdat de partijen het “probleem” naar elkaar toe schuiven

In deze afbeelding is het percentage te zien dat de zorgkosten gestegen is de afgelopen jaren. Deze afbeelding is afkomstig uit het Veroz Whitepaper

“Wat nu als we eens al die dingen weghalen en alles gewoon weer zoals het vroeger was?”

Inmiddels zijn we zover dat verzekeringsmaatschappijen en gemeentes met elkaar strijden. Er is weinig cliëntenbelangen te vinden in deze strijd, dit gaat puur om geld en macht. Vanuit zakelijk opzicht volkomen begrijpelijk, vanuit menselijk inzicht echter totaal niet.

Wat er nu zoal gebeurt in de zorg is dat partijen proberen de “lasten ” op elkaar af te schuiven. Heb je ondersteuning nodig? Laat het dan maar PV (persoonlijke verzorging) zijn, want dat betaalt de verzekering. Maar blijf vooral zo lang mogelijk thuis wonen want alle voorzieningen om thuis te blijven wonen vallen onder de gemeentes. Respijtzorg? Tja daar kan je twee kanten mee op dus schuiven we het gewoon heen en weer.

Wat nu als we eens al die dingen weghalen en alles gewoon weer zoals het vroeger was? Want dit heen en weer geschuif, al die administratie die kost bakken met geld en leed!

Maar aan deze droom wil ik wel 1 “last” toevoegen. Ik weet dat het nu veel moeite kost om op de rails te krijgen, maar laten we het PGB vooral behouden! Dat het fout loopt komt doordat we nu opeens geld kwijt zijn aan inspecties en administratielasten bij de SVB die je anders mogelijk wel eens kwijt had kunnen zijn aan dat kleine handje fraudeurs onder de mensen met een PGB. En wat is fraude? Want ik zie ook vrijwilligers werken in de thuiszorg en “begeleiding” leveren die gewoonweg weggeschreven wordt alsof een professional het doet. Noemen we dat dan geen fraude?

Of die cliënt die behandeling A niet vergoed krijgt door de verzekering waardoor men behandeling B declareert en hij A krijgt. Is dat fraude? Overigens kan ik de fraude van mijn artsen e.d. nooit onderzoeken want ik zie geen enkele rekening en uit de eigenbijdrages word ik niet wijs.

Als we kijken naar de cijfers m.b.t. fraude kan je je afvragen of de politiek zijn geld en tijd niet beter ergens anders aan uit kan geven dan het opsporen van fraude in de zorg!

De kosten voor werving van nieuwe leden voor zorgverzekering waren vorig jaar een half miljard

Nee, dan nog even terug komende op het idee van weer 1 financieringsstroom. Dan zouden we af zijn van heel wat van deze spelletjes in de zorg. Veel minder administratieve lasten, verzekeringsmaatschappijen stoppen geen miljoenen in reclame om klanten te winnen. Vorig jaar kwam gaven de verzekeringen in totaal een half miljard uit aan het werven van nieuwe klanten en afsluiten van polissen volgens consumenten programma kassa

En laten we het niet daarbij houden, nee laten we even doorzetten. Laten we teruggaan naar de tijd waarin we 1 manager hadden op 1 zorginstelling en geen dikke bonussen voor raden van besturen, geen rare managers ertussen voor personeel, ICT, facilitair, vastgoed die allemaal op kantoor zitten ver weg van de bedden van degene die ervoor betalen. Laten we massaal gaan inzetten op kleinschalige zorg, kleine zorginstellingen, ZZP’ers en zorgcoöperaties die niet een dure overhead hebben, misschien niet eens een kantoor want waarvoor is dat nog nodig in deze digitale tijd?

Laten we elkaar eens gaan vertrouwen. Samenwerken in het belang van de cliënt en de kosten van de zorg daardoor verlagen omdat we erger kunnen voorkomen. Dan kunnen we weer echt preventief gaan werken in de zorg. Vanaf de diagnose ondersteuning aanbieden aan mensen, of zelfs ervoor al! Want niet ondersteunen kost ook geld.

Al die kinderen die nu thuiszitten omdat ze geen passend onderwijs kunnen krijgen, die zullen veel minder snel aan het werk kunnen. Op de lange termijn kost dat veel meer geld dan ze nu te ondersteunen.

Al die psychiatrische patiënten die nu overlast veroorzaken en waar brandweer, ambulance en politie mee aan de slag moeten. Kunnen we die niet beter preventief ondersteunen voor het uit de hand loopt?

Mantelzorgers van mensen met dementie vanaf de diagnose ondersteunen met regelmatig contact, advies, begeleiden in het rouwproces, respijtzorg bieden? Zodat men niet ziek wordt van alle zorgen, overspannen raakt waardoor degene met dementie opgenomen moet worden.

En zo wordt onze zorg goedkoper. Want wie zijn er nu eigenlijk beter op geworden in deze marktwerking in de zorg? De managers, accountants, adviesbureaus, verzekeraars, en raad van besturen, ja die wel. Maar de cliënten? De huisartsen? De zorgmedewerkers? De mantelzorgers? Nee die niet volgens mij.